Een belangrijke drijfveer in mijn bestaan is de hoop die ik koester. Zonder hoop geen leven en zonder leven geen hoop. Maar er is wel een verschil tussen goede hoop en valse hoop. Goede hoop kan klein zijn en gebaseerd op minuscule lichtpuntjes aan de horizon. We hopen natuurlijk allemaal op een lang gelukkig leven, maar we stellen onze wensen ongemerkt bij naar het verloop van ons leven. De hoop die we hebben, is soms slechts een loze belofte, dus passen we ons aan, aan wat we krijgen.
Mijn hoop is al lang niet meer gevestigd op genezing. Eerst hoopte ik nog op een behandeling die mijn uitzaaiingen klein kon krijgen en nu heb ik mijn hoop bijgesteld. Voor mij is nu de kans op extra tijd,, waar ik mijn pijlen op richt.
Niemand zegt dat de wens die je uitspreekt ook daadwerkelijk uitkomt en het is belangrijk reëel te blijven, zodat hoop haalbaar is en niet vals wordt. Want hoe vals is de hoop, die we op het onmogelijke vestigen? We willen allemaal een stukje zekerheid in het leven en als die zekerheid een leugen blijkt, zijn we nog verder van huis en dreigen we de drijfveer van hoop te verliezen.
Er is een dunne scheidingslijn tussen hoop en vrees en wanhoop ligt op de loer. Er is uiteindelijk niemand bij gebaat, als iemand alle hoop verliest, door een verkeerde inschatting. Voor mij is hoop zo’n beetje alles wat ik heb, maar tegelijkertijd ook gebakken lucht. Ik heb een leven en ik heb hoop en weet gelukkig waarop ik kan vertrouwen. Want zolang ik weet welk deel van mijn hoop een droom is, blijf ik met beide benen op de grond en midden in het leven staan.
femkevanrossum 
Blijf toch maar hopen, Femke! Je kan nooit weten. 15 jaar geleden was ik zo slecht dat mijn man en vrienden nog zeggen dat ze aan mijn sterfbed stonden…Ik zag het wel maar het drong niet door. Iedereen ging wenend buiten. En toch….15 jaar later zorg ik voor de kleinkinderen , en geniet nog van veel dingen; niet van alles…
Zelfs de prof geloofde er niet in, zo zie je maar; blijf toch maar hopen.Fijne groet!!!