De blaadjes vallen vroeg dit jaar, ondanks de mooie nazomer, want oktober is al in september in alle hevigheid losgebarsten. Spelletjes, hartjes en een overdaad aan aandacht voor borstkanker. Maar welke aandacht is juiste aandacht? Hoe helpen we elkaar nu eens echt en waar ligt de behoefte van iemand met kanker? Die vraag stel ik mezelf regelmatig en ik schrijf vaak over de misstanden en het onbegrip over goedbedoelde uitspraken of campagnes. Het is een dagelijkse confrontatie voor mij en velen met mij.
Maar het is ook voor alle partijen lastig om uitleg te geven aan de impact van kanker, omdat iedereen het zo anders beleeft. Het is lastig voor ons, maar evengoed voor onze omgeving, omdat het zo onbereikbaar is door de taboes en de angst voor het onbekende. Hoe doorbreek je deze taboes, zonder mensen te kwetsen en met welke aandacht help je mensen over hun angst heen? Door eerlijk te zijn en toe te geven dat het moeilijk is voor iedereen. Door uitleg te geven, geef je misschien een handvat en doorbreek je de cirkel. Want die cirkel ontstaat door de onwetendheid waarin iedereen zit. Weet jij wat kanker nu echt met mij doet? Weet jij waar mijn verdriet precies ligt of waarmee je mij helpen kan? Dat kan je niet weten, zolang ik niet het niet uitleg, net zoals ik jouw gedachten niet lezen kan.
Daarom heb ik nagedacht over aandacht voor kanker. Niet alleen borstkanker, maar de diagnose kanker in het algemeen, omdat het zoveel mensen treft. Hoe helpen we elkaar, als we ons blijven verstoppen achter lintjes en onbegrip en hoe geef ik invulling aan mijn gevoel over de taboes. Hoe ziet mijn oktober eruit, als kanker het hele jaar door een rol speelt in mijn leven?
Mijn oktober dit jaar, staat in het teken van openheid. Begrip en aandacht voor wat kanker met mij en mijn omgeving doet. Daarom heb ik mezelf een opdracht gegeven. Een pittige opdracht, want ik heb mijn ziel blootgelegd. Ik heb dertig thema’s gekozen, die vaak op mijn pad komen en daarover heb ik geschreven. Sommigen zullen elkaar overlappen, maar daar ontkom je niet aan, want emoties lopen nu eenmaal altijd door elkaar heen. Het zijn korte bevindingen, vanuit mijn perspectief en geïnspireerd door mijn omgeving, dus niks wetenschappelijks en slechts gebaseerd op mijn eigen ervaring. Mijn oktober start morgen met het doel elkaar wat beter te gaan begrijpen. De naakte waarheid en zonder verwijten. Gewoon een kijkje in mijn belevingswereld en mijn eigen campagne. Een campagne waarmee ik hoop te bereiken dat we elkaar, ook als de oktoberstorm is gaan liggen, een heel klein stukje beter begrijpen…
femkevanrossum 