15 oktober: Lotgenoten

“Kanker is klote, maar ik heb er wel leuke vrouwen door leren kennen” Een bijzondere uitspraak van een bijzonder lotgenootje. Want als er iets echt aandacht verdient, is het wel de kracht van de vriendschap die ontstaat door de gedeelde smart. De herkenning en de steun, de humor en de tranen die je deelt. Dat is vriendschap met een gemeenschappelijke factor. Even geen verantwoording afleggen of uitleg geven, omdat één woord vaak al voldoende is. Samen lachen en samen huilen in een wereld waar kanker niet eng is of een zwaar beladen onderwerp.

Lotgenoten contact is even gewoon kankeren op z’n oud Hollands en gieren om de gedeelde gebreken en gênante ervaringen. Dat is de vriendschap die ontstaat, ondanks een afstand of zonder elkaar ooit in het echt te ontmoeten. Dat is een vriendschap zonder verplichtingen, maar met een wederzijds respect en verantwoordelijkheidsgevoel. Elkaar op waarde schatten en in waarde laten. Luisteren omdat de ander behoefte heeft om te vertellen of vertellen, omdat de ander behoefte heeft aan jouw ervaring.

Natuurlijk is het niet voor iedereen weggelegd en als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik in het begin niet zat te wachten op de verhalen van anderen. Toch is het de herkenning, die mij nu troost geeft. Het idee dat ik niet alleen sta en het contact met mensen die echt weten wat je doormaakt. Ik heb de groep in mijn hart gesloten en ik vind steun die zelfs mijn beste vrienden niet kunnen bieden. Ik kan zorgen uitspreken, die ik anderen besparen wil en kan mijn ervaring inzetten om iemand die het moeilijk heeft te steunen.

Ja, kanker is inderdaad klote en soms zou ik willen dat ik geen lotgenotencontact nodig had. Het contact heeft ook een keerzijde, want in zo’n groep vallen er ook mensen weg. Maar de vriendschappen en herinneringen, die ik door de kanker heb opgedaan, zou ik voor geen goud meer willen missen!