Ergens eind januari valt de eerste rekening op mijn deurmat. Het eigen risico, meestal al volledig gebruikt. Ik tref standaard een betalingsregeling en tel het gewoon op bij mijn vaste lasten. Mijn verzekering zelf is ook behoorlijk kostbaar, want ik ben aanvullend verzekerd om elk risico op onverwacht hoge kosten te beperken. Volgend jaar gaat de premie weer met een klein tientje per maand omhoog.
Vorig jaar vroeg ik een scootmobiel aan, omdat het lopen moeizaam werd, maar de eigen bijdrage was zo schrikbarend, dat ik er verstandiger aan deed gewoon zelf te investeren in een tweedehands exemplaar. Hetzelfde bleek, toen ik eens ging informeren naar de mogelijkheid voor hulp aan huis. We verdienen samen teveel. Dat we altijd meer hadden en mijn inkomen voor een groot deel is weggevallen, terwijl de lasten opgelopen zijn, is een detail waar niet of nauwelijks naar gekeken wordt.
Nu ik echt afhankelijk ben van mijn scootmobiel, niet meer zonder zuurstof kan en ook niet meer mag autorijden, had ik gehoopt in aanmerking te komen voor een invalidenparkeerkaart. Met die kaart, hoef ik niet steeds bij elke ingang te wachten tot de auto geparkeerd is of altijd mijn scootmobiel mee te nemen, voor het geval er helemaal geen plek is in de buurt van waar ik zijn wil. Een stukje vrijheid en gemak, na al die tijd aanmodderen. Zeker nu we weten dat deze situatie niet zomaar zal verbeteren.
Maar ook nu weer komt de rekening. Niet achteraf, maar vooraf, want dat is de eis. Vooraf betalen voor een onderzoek naar mijn gezondheid, zonder enige garantie. Want de folder geeft wel richtlijnen aan, maar die komen niet overeen met de landelijke richtlijnen. Niemand die antwoord geeft op de vraag of ik nu wel of niet aan de eisen voldoe en geen mogelijkheid dit te bespreken, zolang ik de onderzoekskosten niet hebt betaald. Het vreemde van het verhaal is, dat een kleine rondvraag leert, dat het bij elke gemeente anders werkt en dat er zelf gemeentes zijn die nog niet eens de helft rekenen voor hetzelfde onderzoek.
Ik vind het helemaal niet zo gek dat gemeentes een overschot hebben, als het gaat om de WMO. Als je de drempel zo hoog legt, komt er op een gegeven moment toch niemand meer om zorg vragen? Ik heb het al vaker gezegd: ziek zijn is een dure hobby, maar het is wel vreselijk triest dat er wel geld is voor ondersteuning, maar dat die ondersteuning onbereikbaar is en dat ze je uiteindelijk zelfs in je vrijheid beperken, met dikke tralies van zelfbedachte regeltjes…
femkevanrossum 
De spijker weer op z’n kop!
En beter gaat het niet worden Femke, steeds meer betalen voor steeds minder zorg!
Femke het is een grof schandaal wat moet je aantonen 1 telefoontje met je arts moet voldoende zijn jij en je lotgenoten hebben wel wat anders te doen bahhh wat een triest land is dit geworden
onvoorstelbaar vind ik het allemaal en te gek voor woorden…..
Ongelooflijk Femke, ik had je graag een privé mail gestuurd over dat zuurstof. Ik ben nu ook afhankelijk 24/24u op zuurstof en kan daar moeilijk mee leven. daisymessiaen1901@hotmail.com of antwoord je liever niet privé. Veel liefs. Daisy
Oh Femke ,wat is dit vreselijk voor jullie allemaal en steeds weer vechten het is bijna niet vol te houden.(weet er helaas alles van)
Warme groet voor jullie allen.
Liefs lida
Schandalig je mag niemand deze ziekte wensen ik hoop dat degene die dat besluit neemt te beslissen over een vergoeding om het leven in de laatste periode dragelijk te maken een echte nachtmerrie krijgen en dan de zelfde angst eens voelen het is onmenselijk !!!! Sterkte Femke vecht er voor 🍀🍀🍀 Je hebt er recht op!!
Dat ziek zijn duur is, weet ik al een tijd. Maar dat gedoe om een invalideparkeerkaart ken ik niet. Wat idioot dat je vooraf moet betalen. Ja, zo gaat het. Rijke gemeenten. Miserabele zieken met torenhoge rekeningen (schulden). Tsssss. 😵
Schandalig dat je naast je ziek zijn ook nog energie moet steken in de bureaucratie van een Gemeente! Beschamend gewoon.