17 januari 2007

Lettervreter

Kleine meisjes worden groot. Sinds mijn dochter naar groep drie is overgegaan is ze van speels peutertje getransformeerd in een heuse lettervreter. Met veel inspanning probeert ze elk woord wat ze ziet staan te ontcijferen, niet altijd handig, aangezien niet elke tekst geschikt is voor de oogjes van een zesjarige, maar absoluut vermakelijk om te zien en voor een trotse mama zoals ik een genot om te ervaren.

In mijn lagereschooltijd zal ik deze fase ongetwijfeld ook hebben doorgemaakt, al kan ik me niet herinneren dat dit volgens het complexe systeem gebeurde waarmee mijn dochter de stappen, letters en kernen op haar schooltje doorloopt.

Zij begrijpt het allemaal wel en verteld me steeds enthousiast als ze weer een kern verder is. zelf vraag ik me af welke studie leerkrachten van tegenwoordig moeten doorlopen om wijs te worden uit al de verschillende boekjes, niveaus, het “veilig en vlot lezen” de kernen en hun volgorde; laat staan de AVI boekjes op aangepast niveau waarvan ik me niet kan herinneren dat die tijdens mijn jeugd bestonden. Bij de bibliotheek was er keuze uit een aantal letters op de rug van het boek, A en B voor beginners, J voor de jeugd die het lezen op zich al onder de knie had. Samen met mijn grote broer zochten we wekelijks een paar boekjes uit en zijn overgang naar de J boeken zag ik met enige afgunst aan.

Nu is het AVI één tot en met tig en is het verschil in de stapjes stukken kleiner. Gelukkig begrijpt mijn meisje zelf heel goed hoe het systeem in elkaar steekt want ik zou anders echt niet weten welke boeken ik voor haar zou moeten kiezen.

Elke week, als “mama’s krant”, zoals ze het zelf noemt, in de bus valt zoekt ze mijn naam op, spant ze zich in tot het uiterste en probeert, met het puntje van haar tong naar buiten, mijn woordenpuzzel op te lossen. Ik laat haar worstelen ook al is het niet het AVI niveau waar ze aan toe is. Meestal geeft ze het na twee regels op en vraagt ze me de rest voor te lezen, een verzoek waar ik aan toe geef omdat ik apetrots ben op haar poging.

Echte lettervreters, die kinderen uit groep drie. Zij en hun juffen verdienen een pluim. Daarom speciaal voor alle helden uit groep drie en mijn meisje even op hun niveau: MAMA IS TROTS!